Op 16 januari sloot ik me aan bij een team van vijf personen voor een kortetermijnmissie. We verlieten de temperaturen onder nul in het noordoosten van Iowa en werden verwelkomd door 85 graden en zonneschijn in Sipacate, Guatemala. De gedachte om naar het zuiden te gaan, leek op dat moment een slimme zet. We waren blij om te ontsnappen aan de koude winter. Maar toen kwamen we in contact met de mensen.
Ons team werd oog in oog gebracht met de gezichten van armoede in de derde wereld. Onze week stond in het teken van dienstbaarheid aan en met een lokale pastor en zijn dierbare vrouw. We schilderden hun kerk, repareerden wat leidingen, voedden de armen en hielden diensten voor kinderen, senioren en volwassenen met speciale behoeften.
De meeste mensen die we ontmoetten, wonen in huizen die nauwelijks groter zijn dan een badkamer in Waverly. In groepjes van twee of drie vergezelden we de pastor en onze missionaris om voedselpakketten uit te delen aan families die het extra hard nodig hadden. De leefomstandigheden lieten de meeste teamleden sprakeloos en diep geraakt achter. Op een dag verzorgden we de lunch voor senioren en op een andere dag voor kinderen. Allen waren blij om te eten wat er voor hen werd neergezet. Naar verluidt was dit voor de meesten de enige evenwichtige maaltijd die ze die week zouden eten.
De pastor nodigde ons uit om te delen met de kinderen, de senioren en tijdens zijn avonddiensten. We verkondigden getuigenissen, vertelden bijbelverhalen, zongen liederen en deelden waarheden uit Gods woord met behulp van alledaagse voorwerpen. Onze lessen werden begrepen dankzij Pablo, onze jonge tolk. We brachten een middag door in een huis voor volwassenen met speciale behoeften. Er werd veel gelachen en een bewoner bleef me continu “Kerstman” noemen.
Toen alles gezegd en gedaan was, pakten we in en vlogen we naar huis. Elk teamlid voelde dat we kwamen om te dienen, maar dat we in plaats daarvan gediend werden door de lieve, genereuze en dankbare Guatemalteekse bevolking. Om de woorden van de musical Wicked te lenen: “Onze levens zijn ten goede veranderd. Omdat we jullie kenden, zijn we voor altijd veranderd.”
Door je een kleine indruk van onze ervaring te geven, hoop ik een honger in je hart te creëren. Als christenen zijn we geroepen om naar de hele wereld te gaan en het goede nieuws te delen. Het is een nobele daad om missiewerk over de hele wereld te ondersteunen. Voedselprogramma’s zoals degene waaraan wij deelnamen, zijn afhankelijk van vrijgevigheid zoals die van jou.
De opdracht van Christus wordt niet volledig vervuld door alleen vrijgevig te geven. We moeten ook actie ondernemen. “Gaan” betekent misschien niet dat je op een vliegtuig naar Guatemala stapt, maar het kan ook betekenen dat je tijdens de feestdagen een bel laat rinkelen voor het Leger des Heils, vrijwilligerswerk doet in een voedselbank, maaltijden inpakt voor behoeftigen of je oudere buur helpt met boodschappen. Het avontuur om de wereld in te trekken begint in deze stad, dit land, deze staat, en verspreidt zich wereldwijd.
Voor een paar dagen hebben we een verschil gemaakt in Guatemala. Onze echte missie begon toen we weer voet zetten op Amerikaanse bodem. Nu is het tijd om onze naasten lief te hebben en hier, op deze plek, een verschil te maken. Jij kunt de wereld veranderen, één persoon tegelijk. Moeder Teresa zei: “Als je geen honderd mensen kunt voeden, voed er dan gewoon één.”
Een FAQ-sectie gebaseerd op de belangrijkste onderwerpen en informatie in het artikel:
Vraag 1: Waar vond de kortetermijnmissie plaats?
Antwoord: De kortetermijnmissie vond plaats in Sipacate, Guatemala.
Vraag 2: Wat was het doel van de missie?
Antwoord: Het doel van de missie was om dienstbaar te zijn aan de lokale pastor en zijn vrouw, en om hulp te bieden aan mensen in armoede.
Vraag 3: Wat waren enkele van de activiteiten die het team uitvoerde?
Antwoord: Het team schilderde een kerk, repareerde leidingen, voedde de armen en hield diensten voor kinderen, senioren en volwassenen met speciale behoeften.
Vraag 4: In wat voor leefomstandigheden wonen de meeste mensen die het team ontmoette?
Antwoord: De meeste mensen wonen in huizen die nauwelijks groter zijn dan een badkamer in Iowa.
Vraag 5: Wat was de impact van de missie op het team?
Antwoord: Het team voelde dat ze kwamen om te dienen, maar werden in plaats daarvan gediend door de Guatemalteekse bevolking.
Vraag 6: Wat kunnen individuen doen om de missie van Christus na te volgen in hun eigen omgeving?
Antwoord: Individuen kunnen vrijwilligerswerk doen, donaties geven aan voedselprogramma’s, hulp bieden aan de behoeftigen en hun naasten liefhebben.
Belangrijke termen en jargon:
– Kortetermijnmissie: Een korte periode van vrijwilligerswerk of dienstverlening in een ander land of gebied.
– Derde wereld: Een term die verwijst naar ontwikkelingslanden met een laag inkomen, die verschillende economische, politieke en sociale uitdagingen kunnen hebben.
– Voedselpakketten: Pakketten met voedsel dat wordt uitgedeeld aan behoeftige families.
– Genereuze: Vriendelijk en vrijgevig.
– Guatemalteekse bevolking: De inwoners van Guatemala.
Suggesties voor gerelateerde links:
– World Vision Nederland
– Het Nederlandse Rode Kruis
– Voedselbanken Nederland